concertator

concertator
concertātor, ōris, m. [concerto], one who contends or vies with another, a rival:

concertator Corbulonis: scientiā militiae (corresp. with aemulus),

Tac. A. 14, 29.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • concertador — concertador, a adj. y n. Aplicable al que concierta. V. «maestro concertador». * * * concertador, ra. (Del lat. concertātor, ōris). adj. Que concierta. U. t. c. s. || concertador de privilegios. m. El que tenía a su cargo la expedición de las… …   Enciclopedia Universal

  • SUETONIUS Paullinus — Consul. Britanniae legatus, scientiâ militiae et rumore populi Corbulonis concertator. Subegit Monam insulam, ac fanaticum Britannorum agmen disiecit. Postea partium Orhonianarum Dux. Sed in Africa bellum gessit. Plin. l. 5. c. 1. Primus, inquit …   Hofmann J. Lexicon universale

  • concertador — concertador, ra (Del lat. concertātor, ōris). adj. Que concierta. U. t. c. s.) concertador de privilegios. m. El que tenía a su cargo la expedición de las confirmaciones de los privilegios reales. ☛ V. maestro concertador …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”